بررسی مقایسه ای اثرات رزمارینیک اسید وکارنوزیک اسید بر بقای سلولی، متابولیسم سرآمید و واکنش های آنزیم های آنتی اکسیدانت

کارنوزیک اسید و روزماریک اسید جزء خانواده پلی فنول ها هستند که در گیاه روزماری یافت می شوند.و دارایی رفتارهای بیولوژیکی ویژه ای چون خاصیت ضدسرطانی، ضدویروسی و آنتی اکسیدانتی هستند. این مطالعه به بررسی مقایسه ای اثرات این دو ترکیب با تکیه بر متابولیسم سرآمید بر سلول های رده Hep- G2 پرداخته است. در این مطالعه تجربی سلول های Hep –G2 در محیط DMEM حاوی سرم جنین گاو و آنتی بیوتیک کشت شدند. سپس سلول ها با رقت دوگانه از دو ماده کاررنوزیک اسید و رزماریک اسید از غلظت 0 تا 70 میکرومولار به مدت 24 ساعت کشت داده شدند و زیست (viability) سلول ها به روش MTT تعیین شد. جهت سنجش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 از دستگاه اسپکترفتومتر استفاده شد. برای اندازه گیری سطح سرآمید، آنزیم اسیدسرآمیداز نوترکیب و ماده نفتالین 2و3 دی آلدئید که خاصیت فلورسانسی دارد و به اسفنگوزین حاصل از اسید سرآمیداز متصل می گردد؛ به عصاره سلولی اضافه شد و درنهایت به روش HPLC تعیین مقدار شد. در این مطالعه همچنین فعالیت آنزیم های اسفنگومیلیناز، اسید سرآمیداز و گلوکوزیل سرآمید سنتاز سنجش شد. کارنوزیک اسید سبب افزایش حیات سلولی در سلول های Hep -G2 به گونه وابسته به دوز با کاهش سطح سرآمید و کاهش فعالیت آنزیم های کاسپاز 3، اسفنگومیلیناز، گلوکوزیل سرآمید سنتاز و افزایش فعالیت آنزیم اسیدسرآمیداز شد. روزماریک اسید از غلظت 50 میکرو مولار به بعد سبب کاهش بقاء سلولی با افزایش در سطح سرآمید و افزایش فعالیت آنزیم اسفنگومیلیناز و کاهش فعالیت آنزیم های اسیدسرآمید از و گلو کوزیل سرآمید سنتاز شد. همچنین این ماده از غلظت 40 میکرومولار به بعد سبب افزایش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 شده است. هرچند در اغلب موارد پلی فنول ها باعث القاء آپوپتوز و کاهش درصد بقاء سلولی شده اند اما در بعضی مواقع اثر معکوس داشته و سبب رشد سلولی شده اند.