تاثیر میزان صمغ دانه مرو و ایزوله پروتئین سویا در پایداری امولسیون روغن در آب

هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر صمغ دانه مرو و ایزوله پروتئین سویا بر خصوصیات امولسیون روغن در آب می باشد. بدین منظور، اثرات متقابل صمغ دانه مرو و ایزوله پروتئین سویا در یک سیستم مدل ساده امولسیون روغن در آب، شامل غلظت های مختلف صمغ دانه مرو از 0، 25/0، 5/0 و 75/0 درصد و ایزوله پروتئین سویا در غلظت های مختلف 0، 5/0 و 1 درصد با مقدار ثابت 20 درصد روغن، مورد بررسی قرار گرفت. پایداری امولسیون، اندازه قطرات، خامه ای شدن، ویسکوزیته و خاصیت امولسیون کنندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که با افزایش غلظت صمغ و پروتئین پایداری امولسیون و خاصیت امولسیون کنندگی افزایش می یابد که بین غلظت های 5/0 و 75/0 درصد از صمغ اختلاف معنی داری (05/0p>) مشاهده نشد. خصوصیت رفتار جریانی امولسیون های تشکیل شده با توجه به ضریب همبستگی (R2) مشخص شد که مدل هرشل- بالکلی می تواند تغییرات تنش برشی- سرعت برشی را پیش بینی کند. هم چنین نتایج نشان داد که با افزایش غلظت صمغ دانه مرو و ایزوله پروتئین سویا به طور معنی داری (50/0p50/0p