شبیه سازی اثر تغییر اقلیم بر نمو، نیاز آبیاری و عملکرد سویا در گرگان

هدف از این تحقیق، بررسی اثر افزایش دما و غلظت های مختلف CO2 بر روز تا رسیدگی، نیاز آبیاری و عملکرد سویا (رقم سحر) در شرایط آبی گرگان با استفاده از مدل SSM-iLegume بود. ترکیبی از سناریوهای مختلف تغییر اقلیم شامل کاهش 1، 2، 3، 4، افزایش 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7 و 8 درجه سانتی گرادی دما، عدم تغییر دما و غلظت های CO2 به میزان350، 400، 450، 500، 550، 600، 650 و 700 پی پی ام درنظر گرفته شد. نتایج نشان دادکاهش دما نسبت به شرایط کنونی روز تا رسیدگی از 130 روز به 175 روز افزایش می دهد. با افزایش 1 تا 6 درجه دما نسبت به شرایط کنونی روز تا رسیدگی از 130 روز به 115 روز کاهش پیدا می کند. در یک دمای ثابت تغییرات غلظت CO2 اثری بر روز تا رسیدگی ندارد.در دمای ثابت با افزایش غلظت CO2 از 350 به 700 پی پی ام، کاهش بین 30 تا 40 میلی متر نیاز آبیاری قابل انتظار می باشد. کاهش بیش از 2 درجه دما نسبت به شرایط کنونی عملکرد بین 10 تا 20 گرم درمترمربع کاهش می دهد. در این شرایط با افزایش غلظت CO2 از شدت کاهش عملکرد کاسته می شود. درصورت افزایش 2 تا 3 درجه دما نسبت به شرایط کنونی عملکرد به میزان 20 گرم درمترمربع افزایش می یابد. تفاوت عملکرد در این شرایط بین غلظت 350 و 700 پی پی ام CO2 30 گرم درمترمربع بود. افزایش 3 تا 8 درجه دما نسبت به شرایط کنونی سبب کاهش عملکرد از حدود 400 به 250 گرم در مترمربع می گردد.