تاثیر پیش تیمار بذر و تیمار های آبیاری بر عملکرد و اجزاء عملکرد نخود (ژنوتیپ هاشم) در دو کاشت پاییزه و بهاره در شمال لرستان

به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار بذر و تیمار آبیاری بر عملکرد و اجزاء عملکرد نخود ژنوتیپ هاشم آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو تاریخ کاشت بهاره و پاییزه در نورآباد-لرستان اجرا شد. عامل اصلی شامل چهار تیمار آبیاری (بدون آبیاری، 75، 100 و 150 میلی متر) بر پایه تبخیر از تشت تبخیر کلاس A و عامل فرعی شامل دو پیش تیمار، پرایمینگ (شاهد، ده ساعت پیش تیمار) بود. کاشت پاییزه به ترتیب سبب افزایش 9/41، 4/7، 4/3، 5/32، 6/43، 9/62 و 7/13 درصدی شمار نیام بارور، ارتفاع بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه تک بوته، عملکرد زیست توده یا زیستی (بیولوژیک)، عملکرد دانه و شاخص برداشت نسبت به کاشت بهاره شد. سطوح آبیاری پس از 75، 100 و 150 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر به ترتیب با میانگین 2296، 2044 و 1775 کیلوگرم در هکتار افزایش 4/75، 1/56 و 5/35 درصدی در عملکرد دانه نسبت به سطح بدون آبیاری (1309 کیلوگرم در هکتار) را نشان دادند. پیش تیمار بذر افزایش 5/8 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد را نشان داد. می توان استنباط کرد که کاشت پاییزه به همراه آبیاری پس از 75 میلی متر تبخیر برای دستیابی به بیشترین عملکرد ژنوتیپ هاشم در شمال لرستان مناسب است و اعمال پیش تیمار بذر نیز می تواند سبب بهبود عملکرد دانه شود.