مقایسه الگوهای مختلف کشت ذرت دانه ای بر کنترل علف های هرز

به منظور بررسی تاثیر الگوهای مختلف کشت بر کنترل علف های هرز در ذرت دانه ای، آزمایشی در مشکین دشت کرج، در سال 1390 اجرا شد. تیمارها شامل کشت ذرت روی پشته + )سمپاشی نواری؛ یک بارکولتیواتور؛ دو بارکولتیواتور؛ وجین دستی؛ بدون وجین دستی) وکشت ذرت کف جوی + (سمپاشی سراسری؛ سمپاشی نواری؛ جابجایی جوی با پشته؛ وجین دستی؛ بدون وجین دستی) بودند. نتایج نشان داد که کارایی تیمارهای مکانیکی (دوبار کولتیواتور و جابجایی جوی و پشته) درکاهش تراکم سلمک و تاتوره و نیز وزن خشک سلمک بیش تر از تیمارهای سمپاشی نواری و سمپاشی سرتاسری بود. تیمار کشت ذرت روی پشته + دوبارکولتیواتور و تیمار کشت کف جوی + سمپاسی سراسری بهترین تیمار از نظر کنترل سوروف و قیاق بودند. تیمار کشت روی پشته + دو بار کولتیواتور از نظر کنترل علف های هرز باریک برگ و پهن برگ برترین تیمار بود. عملکرد دانه تیمار کشت کف جوی + جابجایی جوی و پشته با تیمارهای شیمیایی کشت کف جوی + سمپاشی سراسری و کشت روی پشته + سمپاشی نواری مشابه بود. از بین روش های کنترل غیر شیمیایی بترتیب، کشت کف جوی + جابجایی جوی با پشته و کشت روی پشته + دو بار کولتیواتور بیشترین عملکرد دانه را بخود اختصاص دادند. عملکرد بیولوژیکی ذرت در تیمارهای کشت کف جوی + جابجایی جوی و پشته با تیمارهای وجین دستی و نیز عملکرد بیولوژیکی تیمار کشت روی پشته + دو بار کولتیواتور مشابه تیمارهای علف کش بود.