ارتباط بین تعارض کار- خانواده و رضایت زناشویی در پرستاران و ماماهای بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی زابل

تعارض کار- خانواده به عنوان ناسازگاری بین نقش های کاری و خانوادگی توصیف می شود. از طرفی رابطه متقابلی بین رضایت زناشویی و شغل وجود دارد؛ به طوری که تنش در یکی از این دو حیطه، دیگری را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین تعارض کار- خانواده و رضایت زناشویی در پرستاران و ماماها انجام شد.
این مطالعه تحلیلی در سال 1393 بر روی تمام 289 نفر از کارکنان پرستاری و مامایی متاهل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی زابل انجام شد. اطلاعات با پرسش نامه های رضایت زناشویی انریچ و تعارض کار- خانواده کارلسون جمع آوری و با آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تی و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند.
میانگین نمره رضایت زناشویی کارکنان 52/168 (رضایت نسبی) محاسبه شد. میانگین نمره تعارض کار- خانواده کارکنان 26/3 (تعارض متوسطی) به دست آمد. بین رضایت زناشویی و تعارض کار- خانواده کارکنان ارتباط منفی معنی داری وجود داشت (11/0- =r ، 03/0 =P)؛ به طوری که با افزایش این تعارض، رضایت زناشویی کاهش می یافت. پرستاران رضایت زناشویی بالاتر و تعارض کار- خانواده کم تری را نسبت به ماماها داشتند.
با توجه به یافته ها، مدیران اجرایی بهداشت و درمان برای تحکیم بنیان خانواده باید شرایطی ایجاد کنند که تعارض های نقشی بین کار و خانواده به حداقل بر سد و به تبع آن میزان رضایت زناشویی افزایش یابد.