تاثیر جلبک اسپیرولینا (Spirolina sp) بر شاخصهای رشد، بازماندگی و رنگ پذیری ماهی دماسونی (Pseudotropheus demasoni)

آبزی پروری مطلوب وابسته به معیارهای مختلف بوده که در این میان انتخاب غذای مناسب با پتانسیل لازم از اهمیت خاصی برخوردار می باشد .در این طرح آزمایشی اثر چهار جیره آزمایشی، شامل جیره شاهد (فاقد جلبک اسپیرولینا) و سه جیره غذایی حاوی جلبک اسپیرولینا شامل تیمار 1 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 3% درصد وزن غذا)، تیمار 2 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 5% درصد وزن غذا)، تیمار 3 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 7% درصد وزن غذا)روی شاخصهای رشد و رنگی شدن ماهی دماسونی (Pseudotropheus demasoni) مطالعه شده است. تعداد 180 قطعه بچه ماهی 2 ماهه در 12 عدد آکواریوم به طور کاملا تصادفی توزیع و بعد از تیماربندی به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی مورد تغذیه قرار گرفتند. خصوصیات زیست سنجی ماهیان شامل طول کل (سانتی متر)، وزن (گرم)، نرخ رشد (گرم)، نرخ رشد ویژه هر دو هفته به مدت 8 هفته اندازه گیری شد. در پایان آزمایش از هر تیمار 6 ماهی برای اندازه گیری خصوصیات مورد مطالعه به طور تصادفی انتخاب و مقدار کاروتنوئید کل از روش رنگ سنجی اندازه گیری شد. مطابق نتایج حاصل از این تحقیق، هر 3 تیماری که با جیره حاوی جلبک اسپیرولینا تغذیه شدند دارای افزایش وزن بودند (05/0>P ). اثر تغذیه با مقادیر مختلف جلبک بر افزایش طول معنی دار نبود (05/0P >). همچنین اثر تغذیه با مقادیر مختلف جلبک بر شاخصهای رنگی شدن مثل شاخص روشنی (L*) و درجه رنگین شدن (a*) معنی دار (05/0>P ) بود. ولی شاخص (b*) معنی دار نبود. (05/0P >) مطالعه حاضر، نشان داد که استفاده از جلبک اسپیرولینا در جیره غذایی اثرات مثبت روی شاخصهای رشد و برخی از شاخص های رنگی شدن ماهی دماسونی دارد.