تشخیص مولکولی ذرت های تراریخته بر اساس پیشبر P35S

پیام:
چکیده:
در دو دهه ی اخیر مهندسی ژنتیک با استفاده از علم بیوتکنولوژی باعث تولید محصولات تراریخته در جهان شده است. آمار رو به رشد سطح کشت محصولات تراریخته در سرتاسر دنیا حاکی از اهمیت ویژه ی تراریخته ها و افزایش استفاده ی عموم مردم از این مواد غذایی است. ذرت یکی از مهمترین محصولات تراریخته است که در بسیاری از کشورها به میزان زیادی کشت و مصرف می شود. هدف از این پژوهش شناسایی ذرت های تراریخته با استفاده از روش مولکولی حساس و اختصاصی واکنش زنجیره ای پلیمراز (پی.سی.آر) است که قابلیت جداسازی موادغذایی تراریخته از غیرتراریخته را دارا است. این پژوهش انجام شده با هدف تشخیص ذرت های تراریخته در سبدکالای مصرف کنندگان ایرانی بر پایه ی (پی.سی.آر) و آغازگر اختصاصی P35S است. در پژوهش های پیشین در ایران چند نمونه ذرت مشخص یا وارداتی در ایران مورد بررسی قرار گرفته بود. در این پژوهش سه نمونه ی تراریخته ذرت از گمرک شیراز تهیه و دی.ان.ا سی و هفت نمونه ی ذرت جمع آوری شده از بازارمصرف هفت شهر بزرگ و شش نمونه ذرت جهادکشاورزی، به روش استانداردCTAB (ستیل تری متیل آمونیوم بروماید) استخراج شد. آزمون پی.سی.آر شناسایی ذرت با استفاده از ژن بومی اینورتازIVR) که در تمام ارقام ذرت وجود دارد) انجام شد. جهت شناسایی ذرت های تراریخته آزمون پی.سی.آر براساس پیشبر P35S (آغازگر اختصاصی CaMV 35s موجود اکثر وکتورها (با آغازگرهای اختصاصی P35S2 و P35S1 بهینه شد. محصولIVR و P35S جهت تعیین توالی و تهیه کنترل مثبت کلون شد. آزمون پی.سی.آر ژن IVR و پیشبرP35S بر روی نمونه ها بهینه سازی و آمپلیکون 226 bp و 195 bp به ترتیب تکثیر شد. هر دو محصول پی.سی.آر به روش T/A Cloning و با استفاده از پلاسمیدpTZ57R و میزبانJM107E.coli کلون شد. از میان چهل و شش نمونه ذرت جمع آوری شده از بازارمصرف، گمرک و جهادکشاورزی 100 درصد به لحاظ ژن بومی اینورتاز و 56.5 درصد (26 عدد) از نمونه ها به لحاظ اگزوژن P35S دارای جواب مثبت بودند. این پژوهش نشان می دهد که درصدبالایی از ذرت های مصرفی در بازار ایران براساس واکنش زنجیره ای پلیمراز تراریخته است. با این وجود هیچ اقدامی جهت برچسب گذاری و آگاهی مصرف کننده صورت نگرفته است.
زبان:
فارسی
صفحات:
111 تا 118
لینک کوتاه:
magiran.com/p1558206 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!