بررسی میزان باقیمانده حشره کش دیازینون در محصول گیلاس عرضه شده در میدان میوه و تره بار مرکزی استان تهران

عدم اعتماد و اطمینان به مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته و دیگر فناوری های نوین و کمتر شناخته شده توسط مدیران، با وجود کشت بیش از 170 میلیون هکتار محصولات تراریخته در دنیا موجب استمرار استفاده از روش های تولید غذا با تکیه بر مصرف از آفت کش های شیمیایی خطرناک شده است. به منظور تعیین باقیمانده حشره کش دیازینون تعداد چهل نمونه گیلاس از میدان مرکزی میوه و تره بار تهران که از پنج شهر مختلف لواسان، شهریار، قزوین، مشهد و ارومیه که قطب تولید گیلاس در ایران هستند، طی مدت معینی در ماه های خرداد و تیر سال 90 تهیه شده و به آزمایشگاه انتقال داده شدند. جهت استخراج نمونه ها از روش استاندارد کچرز استفاده شد. پس از استخراج نمونه ها، جهت اندازه گیری دیازینون از دستگاه کروماتوگراف گازی-طیف سنجی جرمی استفاده شد و مقادیر به دست آمده با حداکثر میزان مجاز ملی باقیمانده آفت کش ها مقایسه شد. نتایج نشان داد که 10 درصد نمونه های مورد آزمایش دارای آلودگی بالاتر از حد مجاز به دیازینون بودند (MRL= 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم) که شامل چهار نمونه از مشهد (3/0 میلی گرم بر کیلوگرم) و لواسان (29/0 میلی گرم بر کیلوگرم) بودند و مابقی 90 درصد از نمونه ها بدون باقیمانده قابل ردیابی دیازینون بودند. نتایج به دست آمده می تواند در برنامه ریزی های استفاده و کاربرد آفت کش ها در مناطق پر خطر کشور در آینده استفاده شود.