تعیین تفاوت ژن PEPCK-C به روش PCR-RFLP و ارتباط آن با صفات عملکردی در مرغان بومی استان خراسان رضوی

این پژوهش با هدف تعیین تفاوت ژن PEPCK-C در جمعیت مرغان بومی استان خراسان رضوی انجام گرفت. این ژن کد کننده آنزیمی با همین نام درون سلول های اغلب موجودات است. این آنزیم نقش کلیدی در چرخه نوسازی گلوکز (گلوکونئوژنز) دارد. دو نوع متفاوت از این ژن به شکل های نوع سیتوزولی (PEPCK-C) و نوع میتوکندریایی (PEPCK-M) وجود دارد. در این پژوهش نمونه های خون به طور تصادفی از 100 قطعه نژاد مرغ بومی منطقه خراسان رضوی جمع آوری شد. دی.ان.ای به روش نمکی بهینه یافته استخراج و سپس با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی، قطعه ای با طول 1000 جفت باز تولید شد. این قطعه از پیشبر تا اگزون شماره سه ژن PEPCK-C را پوشش می دهد. به منظور تعیین ژنوتیپ های مختلف، روش PCR-RFLP با استفاده از آنزیم برشی BstE Π به کار گرفته شد. برای بررسی ارتباط تفاوت این ژن با صفات عملکردی از روش GLM، نرم افزار SAS استفاده شد. سه الگوی ژنوتیپی AA، ABو BB به ترتیب با فراوانی 46/0، 35/0و 19/0 در این جمعیت مشاهده شد. تفاوت ژن PEPCK-C اثر معنی داری بر صفات وزن تولد (01/0P<)، وزن در 12 هفتگی (0001/0P<) و میانگین وزن تخم مرغ بین 28 تا 32 هفتگی (002/0P<) داشت. اثر تفاوت این ژن روی دیگر صفات مورد پژوهش معنی دار نبود. براساس نتایج این پژوهش، پرندگان با ژنوتیپ BB بالاترین وزن تولد، وزن در 12 هفتگی و میانگین وزن تخم مرغ را داشتند. براساس نتایج این پژوهش انتخاب براساس تفاوت ژن PEPCK-C می تواند در بهبود ژنتیکی صفات وزن بدن و وزن تخم مرغ در مرغان بومی خراسان رضوی موثر باشد.