ارزیابی فنی و اقتصادی فرازآوری با گاز توسط رشته ی تکمیلی زنده ساز 1

رشته ی تکمیلی زنده ساز روشی قدیمی برای تجهیز چاه به سامانه ی فرازآوری با گاز است که به دلیل سادگی اجرا و راهبری و هزینه ی کمتر نسبت به رشته ی تکمیلی مجهز به شیر تزریق گاز، به طور وسیعی برای چاه های قدیمی جنوب کشور استفاده شده است. البته این روش نقاط ضعف عملیاتی متعددی از جمله نیاز به فشار تزریق بیشتر، بازدهی انرژی کمتر، خوردگی لوله جداری تولیدی، عدم امکان نصب توپک و شیر ایمنی زیرسطحی 2 ، عدم امکان تغییر عمق تزریق بدون دکل و... دارد ] 1[. از سویی با افزایش توجه به حفظ ایمنی و یکپارچگی چاه ها در زمان طراحی تکمیل چاه ها در سالهای اخیر، ضرورت انجام مطالعه و ارزیابی فنی و اقتصادی رشته ی تکمیلی چاه های مجهز به فرازآوری با گاز بیش از پیش احساس می شود. در این مقاله ضمن شبیه سازی یکی از چاه های نفتی جنوب کشور با نرم افزار ،PROSPER عملکرد جریانی آینده ی چاه در سه سناریو؛ ادامه ی شرایط کنونی، فرازآوری با گاز با رشته ی تکمیلی مجهز به شیر تزریق گاز و فرازآوری با رشته ی تکمیلی زنده ساز، پیش بینی و مورد ارزیابی فنی و اقتصادی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل صرف نظر از مسائل ایمنی و عملیاتی نوع رشته ی تکمیلی فرازآوری با گاز تفاوت قابل توجهی در عملکرد فنی چاه و نیز سودآوری میان مدت پروژه نخواهد داشت. بنابراین رشته ی تکمیلی مجهز به شیر تزریق گاز به دلیل مزایای ایمنی و عملیاتی به عنوان روش بهینه ی تکمیل معرفی شد.