رابطه بین سکون زدگی شغلی با تحلیل رفتگی کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1391

نیروی کار در مسیر شغلی به نقطه سکون زدگی می رسد که در این ناحیه احتمال اندکی وجود دارد که شخص پس از آن ارتقای مقام یابد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سکون زدگی با تحلیل رفتگی کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شده است.
پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی بوده که در سال 1391 صورت گرفته است. جامعه آماری کارکنان اداری و مالی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. نمونه گیری به روش طبقه ای صورت گرفت. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه های سکون زدگی و تحلیل رفتگی انجام شد که روایی و پایایی آن اثبات شده بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، ANOVA، تی تست) در نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده گردید.
نتا یج: میزان سکون زدگی شغلی در این مطالعه نسبتا بالا و میزان تحلیل رفتگی و مولفه های آن در حد متوسط بوده است. همبستگی معنی داری (408/0=r) بین سکون زدگی و تحلیل رفتگی شغلی وجود داشت (0001/0>P). نتایج همچنین نشان می دهد که سکون زدگی و تحلیل رفتگی با گروه سنی افراد، مدارک تحصیلی آن ها و همچنین سابقه خدمت ارتباط معنی داری دارد.
با توجه به بالا بودن میزان سکون زدگی در این مطالعه، مدیران بیمارستان ها باید با استفاده از راهکارهای اساسی همانند آموزش، انعطاف پذیری ساختاری، شناسایی کارکنان شایسته، غنی سازی شغل و ایجاد انگیزه، کارایی و اثربخشی نیروی انسانی خود را به حداکثر برسانند.