مطالعه رفتار خوردگی و فوق آبگریزی پوشش های نانوکامپوزیتی نیکل- اکسید سیلیسیم
در این تحقیق پوشش های نانوکامپوزیتی نیکل- اکسید سیلیسیم (سیلیس) با درصدهای مختلف (0، 2، 5 و 10 گرم بر لیتر) نانوذرات سیلیس با استفاده از حمام پوشش کاری وات تهیه شدند. پس از تهیه پوشش ها، با استفاده از پوشش کاری خود مونتاژ، ترکیب سیلان لایه سطحی با انرژی سطحی پایین بر روی پوشش ایجاد شد. پوشش های نانوکامپوزیت با استفاده پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکپ الکترونی روبشی شناسه یابی شدند. هم چنین میزان آبگریزی نیز اندازه گیری شد. خواص خوردگی پوشش ها با استفاده از تکنیک های پلاریزاسیون و امپدانس الکتروشیمیایی ارزیابی شد. نتایج زبری سطح و زاویه تماس آب نشان داد که افزودن نانوذرات، باعث افزایش زبری نانومتری و میزان فوق آبگریزی از زاویه 145 درجه در نیکل خالص تا 165 در غلظت 10 گرم بر لیتر سیلیس می شود. هم چنین نتایج نشاد داد که پوشش های نانوکامپوزیتی فوق آبگریز، مقاومت به خوردگی بهتری نسبت به پوشش نیکلی خالص دارند. نتایج زبری سطح و زاویه تماس آب نشان داد که افزودن نانوذرات سیلیس باعث افزایش ساختار سطحی دارای زبری سطحی میکرونانویی و آبگریزی می شود. میزان جریان خوردگی در پوشش نانوکامپوزیتی در غلظت 10 گرم بر لیتر سیلیس حدود μA/cm2 4/0 و برای نیکل خالص μA/cm2 2 به دست آمد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.