بررسی اثر سورفکتانت توئین 80 بر رشد و مصرف دی بنزو تیوفن توسط قارچ اگزوفیالا اسپینیفرا جداسازی شده از خاک آلوده به نفت
نویسنده:
چکیده:
مقدمه
نفت یکی از مهم ترین منابع تولید انرژی است که حاوی انواعی از ترکیبات آلی گوگرددار است. در طول سوختن این ترکیبات اکسید گوگرد تولید شده و آلودگی اتمسفر و خاک را سبب می شود. دی بنزوتیوفن به عنوان یک مدل برای انجام آزمایش های گوگردزدایی زیستی به کار می رود، و سورفکتانت توئین 80 موجب افزایش حلالیت این ترکیب سمی شده و طی فرآیند گوگردزدایی زیستی به میزان بیشتری توسط میکروارگانیسم مصرف می شود. مواد و روش ها
برای بررسی توانایی حذف دی بنزوتیوفن توسط قارچ اگزوفیالا اسینیفرای جداسازی شده از روش اسپکتروفوتومتری و جذب اختصاصی دی بنزوتیوفن در طول موج 323 نانومتر استفاده شد. سپس، تاثیر غلظت های مختلف سورفکتانت توئین 80 بر رشد و مصرف دی بنزوتیوفن توسط این قارچ بررسی شد. نتایج
قارچ اگزوفیالا اسپینیفرا قادر به حذف 100 درصد دی بنزوتیوفن پس از 7 روز انکوباسیون در یک انکوباتور شیکردار با دور rpm 180 و دمای 30 درجه سانتی گراد بود. در این مطالعه، غلظت های مختلف سورفکتانت توئین 80 بر رشد و فعالیت این قارچ مشاهده شد که حضور سورفکتانت در محیط کشت موجب افزایش رشد و کاهش بیشتر غلظت دی بنزوتیوفن می شود به طور ی که میزان مصرف دی بنزوتیوفن در غلظت 4/0 درصد از سورفکتانت نسبت به شاهد فاقد سورفکتانت 30 درصد افزایش یافت. البته غلظت های بسیار بالای سورفکتانت توئین 80 (غلظت 1 میلی مولار) موجب کاهش رشد و مصرف دی بنزوتیوفن توسط قارچ یاد شده می شود.بحث و نتیجه گیری
قارچ اگزوفیالا اسپینیفرا مورد مطالعه در پژوهش حاضر از خاک آلوده به نفت جداسازی شده است که قادر به مصرف ترکیب سمی دی بنزوتیوفن به عنوان منبع گوگرد در حضور سایر منابع کربنی همانند گلوکز بوده است. بنابراین، سویه قارچی جداسازی شده می توانند کاندیدای مناسبی برای گوگردزدایی از نفت باشد و این نخستین گزارش از توانایی گوگردزدایی DBT در قارچ اگزوفیالا است. رشد و حذف دی بنزوتیوفن توسط قارچ یاد شده در حضور سورفکتانت توئین 80 افزایش یافته است. پس به طور کلی می توان نتیجه گرفت که سورفکتانت افزایش انتقال دی بنزوتیوفن بین فاز آلی و آبی را به همراه دارد و قابل استفاده در سیستم پاکسازی زیستی دی بنزوتیوفن توسط بیوکاتالیست قارچی مورد مطالعه است.کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
صفحات:
111 تا 120
لینک کوتاه:
magiran.com/p1561806
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یکساله به مبلغ 1,390,000ريال میتوانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!