تاثیر اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین خارجی بر برخی فعالیت های ضد قارچی سویه Pseudomonas fluorescens UTPF5 در شرایط شوری

باکتری های پروبیوتیک گیاهی همچون سودومونادهای فلورسنت با سازوکار هایی از قبیل تولید متابولیت ها و آنزیم ها دارای سابقه طولانی در کنترل زیستی بیمارگر های خاکزاد هستند. یکی دیگر از نقش های مهم این باکتری ها افزایش تحمل گیاه در مقابله با تنش های محیطی است. اکتوئین ها اسمولیت هایی است که نقش مهمی در تحمل به تنش های اسمزی محیط ایفا می کند.
میزان تحمل 24 سویه باکتری پروبیوتیک گیاهی به شوری و دما تعیین و تعداد 6 سویه متحمل برای انجام آزمایشات بعدی انتخاب شد. در مرحله بعد، آزمون کشت متقابل قارچ فوزاریوم سولانی و باکتری های رشد یافته در حضور اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین به همراه سه غلظت کلرید سدیم انجام و یک سویه از سودوموناس فلورسنس (UTPF5) انتخاب شد. در نهایت، تاثیر اکتوئین، هیدروکسی اکتوئین و سه غلظت مختلف نمک بر جمعیت باکتری، تولید لیپاز، پروتئاز، سیانید هیدروژن، سیدروفور و بیوفیلم تعیین شد.
در غلظت 300 میلی مولار کلرید سدیم، باکتری رشد یافته در حضور اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین درصد بازدارندگی از رشد قارچ را نسبت به شاهد پنج برابر افزایش داد. شوری بر جمعیت باکتری در تیمارهای آب مقطر و اکتوئین، تولید سیانید هیدروژن در هر سه تیمار و تشکیل بیوفیلم در تیمارهای اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین تاثیر مثبت و بر جمعیت باکتری در تیمار هیدروکسی اکتوئین، تولید پروتئاز و سیدروفور در هر سه تیمار و تشکیل بیوفیلم در آب مقطر تاثیر منفی داشت. از طرف دیگر اکتوئین جمعیت باکتری، تولید لیپاز و تولید سیانید هیدروژن را در هر سه غلظت کلرید سدیم، تولید سیدروفور را در غلظت 150 میلی مولار و تشکیل بیوفیلم را در غلظت 150 و 300 میلی مولار افزایش و تولید پروتئاز را در هر سه غلظت کلرید سدیم و تشکیل بیوفیلم را در محیط بدون نمک کاهش داد. هیدروکسی اکتوئین تاثیراتی شبیه به اکتوئین با تفاوت های جزیی داشت.
اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین با تاثیر بر تولید لیپاز، سیانید هیدروژن و تشکیل بیوفیلم موجب تعدیل کاهش کنترل زیستی ایجاد شده در اثر شوری می شوند.