تاثیر کاربری های زراعی و جنگلی بر فعالیت برخی آنزیم های خاک

در این تحقیق تاثیر کاربری های زراعی، باغی و جنگلی بر فعالیت برخی آنزیمهای خاک مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 75 نمونه خاک سطحی از کاربری های مختلف برداشت و فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی، اوره آز و دهیدروژناز با استفاده از واکنش با سوبسترای ویژه اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم های فسفاتاز قلیایی و اسیدی در کاربری جنگلی (به ترتیب 3/582 و 2/344 میکروگرم pNP بر گرم در یک ساعت) بیشتر از باغی و در کاربری زراعی کمترین مقدار بود. در مقابل آنزیم اور ه آز در کاربری زراعی فعالیت بالایی (4/84 میکروگرم آمونیوم آزاد شده بر گرم در دو ساعت) را نشان داد که احتمالا از کاربرد بالای کود اوره در زمین های زراعی ناشی می شود. فعالیت آنزیم دهیدروژناز در کاربری جنگلی (2/7 میکروگرم TPF بر گرم در 24 ساعت) از نظر آماری بالاتر از زراعی بود. نتایج ارزیابی شاخص کیفیت خاک (SQI) نشان داد فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و دهیدروژناز، کربن آلی، pH و فسفر قابل استفاده به عنوان MDS بیشترین تاثیر را بر کیفیت خاک های مورد مطالعه نشان دادند. SQI در خاک های جنگلی (92/1) از نظر آماری بیشتر از کاربری باغی (71/1) و زراعی (41/1) بود. چنین استنباط می گردد که نوع کاربری بر فعالیت آنزیمی خاک تاثیر زیادی داشته و عموما در اکوسیستم های دست نخورده (جنگل) فعالیت آنزیمی بالاتر است که می تواند ناشی از پایداری این اکوسیستم ها باشد.