اثرات ضد باکتریایی سینامالدئید و اسیدهای آلی، به تنهایی و ترکیبی، علیه لیستریا مونوسیتوژنز

اخیرا ترکیبات ضد میکروبی طبیعی به خاطرعلاقمندی فزاینده مصرف کنندگان به محصولات ارگانیک که عاری از افزودنی های شیمیایی هستند، توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. هدف این مطالعه بررسی فعالیت ضد باکتریایی سینامالدئید در ترکیب با اسید استیک و اسید لاکتیک علیه لیستریا منوسیتوژنز می باشد.
اثرات ضد باکتریایی سینامالدئید، اسید استیک و اسید لاکتیک با استفاده از روش حداقل غلظت مهارکنندگی تعیین شد. هم چنین برای ارزیابی فعالیت ضد باکتریایی ترکیبی از روش غلظت مهاری سهمی استفاده شد.
بر اساس نتایج این تحقیق، مقدار حداقل غلظت مهارکنندگی به تنهایی برای سینامالدئید، اسید استیک و اسید لاکتیک به ترتیب 312/0، 5/2 و 5 میکرولیتر بر میلی لیتر بود. روش غلظت مهاری سهمی نشان داد که سینامالدئید در ترکیب با اسیدهای آلی بدون اثر متقابل (0/4>FIC > 0/1) می باشد.
استنتاج: سینامالدئید، اسید استیک و اسید لاکتیک در ممانعت از رشد باکتری لیستریا مونوسیتوژنز موثر بوده اند و استفاده از اسیدهای آلی، میزان مورد نیاز سینامالدئید را کاهش می دهند.