بررسی وجود آنزیم های بتالاکتامازهای وسیع الطیف بر روی اینتگرون کلاس I در اشرشیاکلی جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان های کرمان

بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs)، به عنوان گروهی از آنزیم های بتالاکتاماز، از عوامل مهم مقاومت دارویی چندگانه در اشریشیا کلی می باشند. ژن های تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف معمولا بر روی پلاسمیدها یا اینتگرون ها قرار دارند. هدف از این مطالعه، بررسی وجود آنزیم های بتالاکتامازهای وسیع الطیف بر روی اینتگرون کلاس I در اشرشیاکلی جدا شده از نمونه های بالینی بوده است.
در این مطالعه توصیفی مقطعی طی 3 ماه، 60 نمونه اشرشیاکلی از بیماران بستری در دو بیمارستان آموزشی کرمان (افضلی پور و شفاء) جمع آوری و جدایه ها توسط آزمایش های میکروبیولوژیکی و بیوشیمیایی تایید شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن آگار و تولید آنزیم های ESBL با استفاده از روش Double disc تعیین گردید. در نهایت حضور ژن های bla-SHV، bla-TEM، intI و bla-CTX-M توسط PCR شناسایی شدند. آنالیز اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون Chi-square انجام گرفت.
براساس یافته های به دست آمده، بیش ترین و کم ترین درصد حساسیت، به ترتیب مربوط به آمیکاسین و ایمی پنم (3/3 درصد) و آمپی سیلین (6/66 درصد) بود. از مجموع 60 نمونه، 3/43 درصد جدایه ها دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند. از مجموع 60 جدایه، 45 درصد از جدایه ها تولیدکننده ESBL بودند. فراوانی ژن های bla-TEM، bla-CTX-M و bla-SHV در جدایه های اشرشیاکلی به ترتیب 07/74 درصد، 9/69 درصد و 4/7 درصد بودند. در این مطالعه 60 درصد جدایه ها دارای اینتگرون کلاس I بودند.
استنتاج: در این مطالعه ارتباط معنی داری بین اینتگرون کلاس I و آنزیم های ESBLs مشاهده شد که این ارتباط می تواند نشان دهنده حضور ژن های ESBLs بر روی اینتگرون کلاس I و انتقال سریع این ژن ها در باکتری باشد.