تحلیل شبکه سیاست گذاری و انسجام سازمانی دست اندرکاران بخش منابع طبیعی در استان سمنان

دستیابی به مدیریت جامع منابع طبیعی بطور اصولی نیازمند ارتباط موثر و هماهنگ، همکاری و هم افزایی دست اندرکاران متعددی است که وظایف مشترک ولی متمایز دارند. بدین لحاظ شالوده مدیریت جامع، با تمرکزگرایی و اعمال روش مدیریت از بالا به پایین سازگار نیست. هدف این تحقیق تحلیل شبکه و انسجام سازمانی دست اندرکاران بخش منابع طبیعی در استان سمنان می باشد. در این تحقیق، روابط سازمان های موجود در شبکه بر اساس بررسی فرایند انتقال اطلاعات و همکاری بین سازمانی و با استفاده از روش کمی تحلیل شبکه اجتماعی و استفاده از شاخص های سطح کلان و میانی شبکه نهادی شامل اندازه شبکه، تراکم، میزان دوسویگی پیوندها و تمرکز در سطح کلان و شاخص مرکز- پیرامون در سطح میانی مورد بررسی قرار گرفته است. پایش سیاستی که در عنوان این مقاله مورد تاکید قرار گرفته است، اشاره به این سئوال دارد که سیاست های مدیریت جامع منابع طبیعی که دست کم در طول برنامه های چهارم و پنجم توسعه در دستور کار سیاست گذاران و متولیان بخش منابع طبیعی کشور بوده، تا چه میزان محقق شده است. بدین ترتیب در این مقاله سعی شده است تا به سئوال فوق به صورت کمی و با استناد به نتایج شاخص های تحلیل ساختاری شبکه دست اندرکاران بخش منابع طبیعی در منطقه مورد مطالعه پاسخ داده شود. بر اساس نتایج این تحقیق میزان انسجام نهادی 40 درصد (ضعیف) و میزان پایداری شبکه نهادی بر اساس شاخص دوسویگی نیز در حد 67/46 درصد (متوسط) می باشد. بررسی شاخص مرکز- پیرامون نیز نشان داد که میزان تراکم شبکه نهادی استان سمنان در زیرگروه کنشگران مرکزی 77 درصد و در زیرگروه کنشگران پیرامونی 25 درصد است. نتایج به دست آمده ضمن تعیین ظرفیت های موجود برای اعمال مدیریت جامع منابع طبیعی، ضرورت کاهش تمرکز در شبکه و تقویت روابط بین دست اندرکاران متعدد این بخش را آشکار می سازد.