شناسایی پهنه های مناسب جهت ایجاد مراکز اقامتی- سیاحتی در شهر بجنورد (با استفاده از مدل ANP)

جریان گردشگری براساس عرضه محصول گردشگری شکل می گیرد و توسعه می یابد. مراکز اقامتی و استراحتگاهی یکی از عوامل اصلی تسهیل کننده جذب گردشگر برای استفاده از محصول گردشگری بک ناحیه است. مکان یابی بهینه مراکز اقامتی به ویژه در شهرها و نواحی که گذرگاه گردشگران محسوب می شوند، نقش مهمی در استفاده گردشگران از این مراکز دارد. شهر بجنورد و نواحی پیرامون آن به دلایل مختلف از جمله گذرگاه اتصال نواحی شرقی و شمال شرق، طبیعت زیبا و همچنین جاذبه های فرهنگی، ظرفیت بالایی برای عرضه محصول گردشگری به طبقات مختلف اجتماعی در سطح ملی و بین المللی دارد. مساله ای اساسی که تاکنون کمتر به آن توجه شده است، استفاده بسیار محدود از ظرفیت های اقتصادی خیل عظیم گردشگران برای ایجاد توسعه و رونق اقتصادی در شهر بجنورد و حومه به دلیل کمبود مراکز اقامتی و تسهیلاتی است.
روش تحقیق توصیفی- تحلیلی با هدف کاربردی است که به کمک مطالعات اسنادی - میدانی و از طریق فرایند تحلیل شبکه ای و استفاده از نرم افزار (GIS) صورت گرفته است.
یافته ها/ نتایج پژوهش نشان می دهد معیارهای اقتصادی با ضریب اهمیت 252/0 بیشترین و معیارهای اجتماعی با میزان 067/0 کمترین تاثیر را در مکان یابی مراکز اقامتی به خود اختصاص داده اند که بر این اساس چهار پهنه مناسب شامل قسمتی از محدوده مرکز شهر، موقعیت هایی در محدوده گردشگری باباامان، پهنه ای در منطقه توریستی بش قارداش و قسمتی از محدوده غربی شهر در مسیر جاده شمال، جهت ساخت مراکز اقامتی شناسایی و معرفی شده است.
در نظام برنامه ریزی به منظور جذب گردشگران و افزایش زمان اقامت آن ها شهر باید به معیارهایی همچون دسترسی آسان مسافران، نزدیکی به مراکز خرید، نزدیکی به جاذبه های طبیعی و تاریخی و غیره توجه ویژه ای مبذول داشت که این مهم با مکان گزینی بهینه مراکز اقامتی محقق خواهد شد.