سنجش نابرابری توزیع پزشک عمومی دربخش مراقبت های بهداشتی اولیه در استان بوشهر در سال های 1392-1389

منابع انسانی بخش سلامت کلید تعیین کننده موفقیت یا شکست نظامهای سلامت هستند. نابرابری در توزیع منابع انسانی بخش سلامت یک نگرانی همیشگی در سرتاسر جهان بوده است. این پژوهش با هدف سنجش و اطلاع از نحوه توزیع پزشکان عمومی در بخش مراقبتهای اولیه بهداشتی استان بوشهر انجام گرفت. این مطالعه یک پژوهش توصیفی و از نوع مقطعی بود و جامعه پژوهش در آن کلیه پزشکان عمومی بخش مراقبت های بهداشتی اولیه (PHC و پزشکان خانواده شهری-روستایی) شهرستان های استان بوشهر در سالهای 92-89 بودند. درجه نابرابری توزیع پزشک عمومی بر حسب جمعیت و قبل و بعد از تعدیل جمعیت بر حسب میزان ویزیت و مرگ و میرخام به وسیله شاخص جینی و ترسیم منحنی لورنز و توسط نرم افزار DAD 4/6 انجام شد. شاخص رابین هود با نرم افزار اکسل محاسبه شد. بیشترین مقدار شاخص جینی بر حسب تعداد ویزیت بود که در ابتدا و انتهای دوره به ترتیب برابر 0/321 و 0/196 (معادل 39% کاهش) و بر حسب تعداد مرگ خام در ابتدا و پایان دوره برابر با 0/157 و 125/0 که (معادل 20% کاهش) و بر حسب جمعیت برابر با 0/117 و 0/086 و (معادل 26%) کاهش بود. تعداد پزشک قابل توزیع بر اساس تعداد ویزیت طی دوره، حدود دو برابر بر اساس جمعیت بود. میزان بازتوزیع پزشک عمومی در سال 89 از 15 نفر بر حسب جمعیت به 31 نفر بر حسب تعداد ویزیت و از 10 نفر به 20 نفر در سال 92 افزایش داشت. پزشک عمومی متناسب با جمعیت و نیاز سلامتی بین شهرستان های استان توزیع نشده بود. بر اساس نتایج شاخص جینی و رابین هود، هنوز در مسیر دستیابی به هدف برابری کامل به ویژه بر اساس نیاز سلامتی باید تلاش های بیشتری توسط مسئولان امر انجام گیرد.