الگوی مکانی و کنش متقابل دارمازو (Quercus infectoria Oliv.) و وی ول (Q. libani Oliv.) در دو توده کمتر دست خورده و تخریب شده (مطالعه موردی: جنگل های خدرآباد سردشت)

الگوی پراکنش مکانی و کنش متقابل بین گونه های گیاهی برای درک روابط بین گونه ای و گونه - محیط از اهمیت به سزایی برخوردار است. باتوجه به اهمیت جنگل های زاگرس و نقش مطالعات الگوی پراکنش مکانی در شناخت و مدیریت رویشگاه های جنگلی، پژوهش پیش رو به بررسی الگوی پراکنش مکانی دو گونه دارمازو (Quercus infectoria Oliv.)و وی ول(Quercus libani Oliv.) پرداخت. در جنگل های خدرآباد آذربایجان غربی دو توده تخریب شده و کمتر دست خورده هر کدام به مساحت پنج هکتار انتخاب شده و آماربرداری صددرصد شدند. مختصات دکارتی همه درختان موجود در هر دو توده محاسبه و درنهایت نقشه مکانی ترسیم شد. به منظور تحلیل الگوهای پراکنش مکانی و کنش متقابل گونه ها از تابع K رایپلی استفاده شد. نتایج نشان داد که الگوی مکانی در توده کمتر دست خورده با استفاده از تابع برای دارمازو کپه ای و برای وی ول کپه ای متمایل به تصادفی و با استفاده از تابع برای هر دو گونه کپه ای متمایل به تصادفی بود. الگوی مکانی در توده تخریب شده نیز برای هر دو گونه با استفاده از هر دو تابع به صورت کپه ای بود. در توده کمتر دست خورده با استفاده از هر دو تابع، کنش متقابل دو گونه مورد بررسی در مقیاس های کوچک جاذبه بود و در مقیاس های بزرگ تر حضور گونه ها به صورت مستقل از هم درآمد. شکل کنش در توده تخریب شده با استفاده از هر دو تابع در همه مقیاس ها به صورت جاذبه ای بود، بنابراین توصیه می شود در جنگل کاری های احیایی از آمیختگی فردی استفاده شود.