بررسی نقش تشیع در ورود و گسترش اسلام به آسیای جنوب شرقی

طی سال های اخیر شاهد تشدید منازعات مذهبی شیعه و سنی در مناطق مختلف جهان از جمله در برخی از کشورهای اسلامی آسیای جنوب شرقی یعنی اندونزی و مالزی بوده ایم. برخی از جریان های افراطی مذهبی با این ادعا که مذهب شیعه پدیده ای نوظهور و بیرونی در این منطقه بشمار آمده و تشیع در فرایند اسلامی سازی و فرهنگ و تمدن اسلامی در آسیای جنوب شرقی نقشی نداشته است تلاش گسترده ای را در جهت حذف و به حاشیه راندن اقلیت شیعه در این منطقه سامان داده اند. از دیگر سوی؛ علیرغم دستکاری های بسیاری که در امحاء یا تغییر منابع تاریخی مربوط به سهم و نقش تشیع در این منطقه صورت گرفته است؛ مذهب شیعه در کنار تاثیر حائز اهمیتی که انقلاب اسلامی در احیاء و گسترش آن در دوره معاصر بر عهده داشته؛ به استناد شواهد و مدارک تاریخی غیرقابل انکاری که امروزه نیز قابل دسترسی است دارای سهم و نقش حائز اهمیتی در ورود و گسترش اسلام و همچنین فرهنگ و تمدن اسلامی در این منطقه بوده است. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی نظریه های مختلف در خصوص منشاء ورود و گسترش اسلام در آسیای جنوب شرقی، به نقش عامل شیعی در چهار فرضیه منشاء عربی، هندی، ایرانی و چینی، بپردازد و به برخی تاثیرات فرهنگی و مذهبی شیعه در این منطقه اشاره نماید.