تاثیر رژیم های مختلف آبیاری و مصرف کودهای پتاسه و روی بر عملکرد و کارایی مصرف آب گندم در شمال خوزستان

به منظور بررسی تاثیر رژیم آبیاری و عناصر پتاسیم و روی بر عملکرد و کارایی مصرف آب گندم (WUE) رقم چمران مطالعه ای به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مدت دو سال در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. سه سطح اصلی آبیاری پس از50 (I50)، 75 (I75) و 100 (I100) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و سه سطح فرعی کود، بدون مصرف کود پتاسیم و روی (F0)، مصرف کود پتاسیم و روی بر اساس آزمون خاک (F1) (kg ha-1200 سولفات پتاسیم و kg ha-1 40 سولفات روی) و 50 درصد بیشتر از آزمون خاک (kg ha-1 300 سولفات پتاسیم و kg ha-1 60 سولفات روی) (F2) تیمارهای آزمایشی را تشکیل دادند. نتایج نشان داد که تیمار I50F2 با g m-2 5/673 بیشترین و تیمار I100F0 با g m-2 3/450 کمترین عملکرد را داشت. با افزایش مصرف کود در تیمار I50، عملکرد و کارایی مصرف آب افزایش یافت؛ هر چند که تفاوت معنی داری بین دو تیمار F1 و F2 وجود نداشت. در شرایط تنش رطوبت (I100 و I75) کاربرد کودهای محتوی پتاسیم و روی، بیش از مقدار توصیه شده (I100F2 و I75F2) باعث کاهش عملکرد گندم شد؛ از این رو لازم است که در شرایط تنش رطوبتی از مصرف کودهای محتوی پتاسیم و روی بیشتر از مقدار توصیه شده خودداری شود. اثر متقابل مقادیر آب و کود نشان داد که تیمار (I75F1) با عملکرد و WUE به ترتیبt ha-1 4/6 وkg m-3 28/1 به عنوان تیمار مناسب قابل توصیه است.