جلوه هایی از بازتاب انتقاد اجتماعی نوتومب در بهت و لرز

املی نوتومب[1]، نویسنده معاصر بلژیکی و برنده جوایز مختلف ادبی، به تقریب نزد محققان ایرانی ناشناخته مانده است. نگرش نوتومب به مسایل اجتماعی، او را به خلق یکی ازآثار برجسته اش، «بهت و لرز[2]» برانگیخت. در این رمان که جنبه خودشرح حال نگاری دارد ، نویسنده سرنوشت خود را در قالب رمان و تخیل بیان می کند. او با تداعی خاطرات خود در ژاپن و با حذف مرز بین واقعیت و خیال، رمانی می آفریند و دنیای آمیخته از هر دو عنصر را به خواننده عرضه می دارد. آن چه مایه موجودیت این رمان می شود، رویکرد انتقادی نویسنده نسبت به جامعه ژاپن(به ویژه نظام اداری)است که با مایه هایی از طنز سیاه در هم می آمیزد. ریاکاری، منفعت طلبی، ضوابط خشک اداری، ترس و آزردگی های روحی، از مضامین برجسته این اثر داستانی اند که به شدت توسط نویسنده به باد انتقاد گرفته می شود. از این رو، در این پژوهش برآنیم تا با تحلیل مضامین و رویدادهای مهم اثر، نگاه انتقادی نویسنده و هدف آگاهی بخش وی را مورد مطالعه قرار دهیم.