بررسی همدید گرماهای فرین ایران بر پایه الگوهای ضخامت جو

هدف این پژوهش، بررسی الگوهای ضخامت در روزهای همراه با رخداد گرماهای فرین ایران است. برای انجام آن، از داده های دمای663 ایستگاه همدید و اقلیمی ایران در بازه زمانی 1/1/1340 تا 29/12/1382 استفاده شده است. سپس به کمک روش کریجینگ دما روی یاخته های 15*15 کیلومتر برای کل ایران درون-یابی شد و یک آرایه ی 7187*15992بدست آمد. داده های ارتفاع ژئوپتانسیل نیز در همین بازه زمانی از پایگاه داده NCEP/NCAR فراهم شد. ابتدا روزهای همراه با گرمای فرین با استفاده از نمایه NTD مشخص شد. سپس براساس بزرگی و گستره رویداد ها داده ها مرتب گردید و یک آرایه به ابعاد 264*7187 یاخته شکل گرفت. 264 روز اول به عنوان نمونه گرمترین و فراگیرترین روزها انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. نقشه های ضخامت ترازهای 1000 و 500 هکتوپاسکال و انحراف بهنجار شده دمای ایران نیز در طی روزهای نمونه محاسبه شد. بررسی ها نشان داد که گرمترین و فراگیرترین رخداد گرماهای ایران با دو الگوی نقشه ای ضخامت روی می دهد. الگوی یک بیشتر در نیمه گرم سال حاکم است، اما زمان فعالیت الگوی دو بر خلاف الگوی اول نیمه سرد سال است و در بخش بزرگی از زمان رخدادهای گرم فرین حاکمیت داشته است. در زمان حاکمیت الگوی یک نیمه غربی کشور و در زمان حاکمیت الگوی 2 نیمه شمالی کشور رویدادهای گرم فرین را تجربه کرده اند.