آشکارسازی تغییرات دریاچه های میانگران و آب بندان خوزستاندر بازه زمانی1390- 1368

آشکارسازی تغییر، فرآیند شناسایی اختلاف در ویژگی های یک عارضه یا پدیده به وسیله مشاهده آن در تاریخ های مختلف است که می تواند نقش مهمی در برنامه ریزی های منطقه ای داشته باشد. در این پژوهش، به منظور آشکارسازی تغییرات کاربری و پوشش زمین پیرامون دریاچه های میانگران و آب-بندان استان خوزستان در بازه زمانی 1390 - 1368 از روش ترکیبی سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است. بدین منظور پس از انجام تصحیحات هندسی و جوی، تصویرهای ماهواره ای (TM 1989/05/24، ETM 2000/05/22، ETM 2005/06/05، ETM 2011/05/31) با استفاده از الگوریتم بیشترین احتمال در چهار رده پهنه آب، زمین زراعی، بوته زار و زمین بایر رده بندی و نقشه کاربری و پوشش منطقه تهیه شد. سپس به منظور برآورد آماری تغییرات، خروجی داده ها با استفاده از روش رده بندی پس پردازشی مقایسه شدند. از آنجا که در مناطق نیمه-خشک، نوسان در بارندگی بیشترین تاثیر را در تغییر شرایط اکولوژیک دریاچه برجای می گذارد، تاثیر این عامل بر مساحت پهنه آب دریاچه ها مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه نشان داد تغییر کاربری و پوشش زمین پیرامون دریاچه ها با تغییر پهنه آب این دو دریاچه در ارتباط می باشدو هر گاه در یک بازه زمانی مساحت پهنه آب کاهش می یابد مساحت زمین بایر و پوشش بوته زار افزایش نشان می دهد که بیانگر خشک شدن دریاچه ها است. مقایسه پهنه آب دریاچه ها در فاصله زمانی 22 ساله نشان دهنده این است که دریاچه میانگران کاهشی مساحتی به میزان 12 داشته و دریاچه آببندان در این بازه زمانی به کلی خشک شده است. دقت کلی و ضریب کاپای محاسبه شده برای خروجی داده ها نشان می دهد همه داده ها با دقت بالا رده بندی شده اند.