بررسی ساختار جغرافیایی و تاریخچه جمعیت شناختی خرس قهوه ای بر اساس توالی ناحیه کنترل میتوکندری

در سال های اخیر، گستره پراکنش خرس قهوه ای با کاهش شدیدی روبرو بوده است و در این میان، احتمال انقراض برخی جمعیت های ناشناخته وجود دارد. بنابراین، داشتن یک تصویر جامع از تنوع ژنتیکی و ساختار جغرافیایی جمعیت ها و گونه های مختلف در راستای توسعه راهکارهای حفاظتی موثر ضروری است. در پژوهش حاضر، یک قطعه 271 نوکلئوتیدی ناحیه کنترل میتوکندری مربوط به تعداد هفت نمونه خرس قهوه ای از ایران و 460 توالی از خرس های قهوه ای و قطبی ثبت شده در ژن بانک در تحلیل ها استفاده شد. بر اساس نتایج، تعداد 113 هاپلوتایپ و 77 جایگاه متغیر برای قطعه مورد مطالعه شناسایی شد. بر اساس تحلیل ها، خرس های ایران در گروهی مجزا از سایر خرس های قهوه ای قرار می گیرند. افزون بر این، نرخ جریان ژنی (Nm) بسیار پایین (014/0-187/0) و میزان فاصله ژنتیکی (Fst) زیاد (728/0-972/0) بین خرس های ایران و سایر گروه ها نشان دهنده اختلاف ژنتیکی معنی دار بین خرس های ایران و سایر گروه های مورد مطالعه است. علاوه بر این، برآورد نرخ مهاجرت (Nm) جدایی جمعیت ایران را از سایر خرس های قهوه ای تایید می کند. شواهد مشخصی از گسترش جمعیت شناختی ناگهانی در گذشته در خرس های ایران مشاهده نشد. بر اساس برآوردهای مرتبط با زمان های واگرایی، نیای مشترک تمامی خرس های قهوه ای در حدود 221 هزار سال پیش برآورد شد. همچنین، زمان آخرین نیای مشترک توالی های خرس قهوه ای ایران در حدود 19 هزار سال پیش به دست آمد.