اثر فرمول بندی های مختلف بازدارنده های پلی استری غیراشباع بر خواص مکانیکی، گرمایی مهاجرت نیترو گلیسیرین در پیشرانه های جامد دوپایه

پلی استرهای غیراشباع به عنوان بازدارنده در گرین پیشرانه راکتی دو پایه مصرف می شوند. در این مقاله، اثر طول زنجیره گلیکول، افزودن پرکننده، مقادیر مختلف رقیق کننده و ترکیبات حاوی هالوژن بر زمان ژل شدن، دمای اوج گرمازا، گرانروی، مقاومت کششی، درصد ازدیاد طول، قدرت پیوند با پیشرانه، و میزان مهاجرت نیتروگلیسرین بررسی شده است. نتایج به دست آمده حاکی از بهبود مهاجرت نیتروگلیسرین، زمان ژل شدن، دمای مربوط به اوج گرمازا و خواص مکانیکی به تناسب کاهش طول زنجیره است. همچنین، کاهش جذب آب و نیتروگلیسرین با افزایش غلظت تکپار استایرن تا 40 درصد در سامانه های پلی استری مشاهده می شود. به کار بردن مواد مقاوم به اشتعال، همچون اتیل اکریلات سیکلیک گلیکول فسفات (EACGP) نیز حاکی از بهبود مقاومت به اشتعال و شاخص اکسیژن بسپار است.