برآورد کمی ترسیب کربن خاک در سه نوع کاربری (باغ مرکبات، شالیزار و جنگل) در قسمتی از اراضی رامسر، شمال ایران

افزایش غلظت دی اکسیدکربن در جو زمین عامل اصلی تغییرات اقلیمی است که تغییر در اکوسیستم ها از خسارت ناشی از آن هستند. این در حالی است که اکوسیستم ها با پوشش های گیاهی مختلف تاثیر چشمگیری بر ترسیب کربن خاک دارند. این تحقیق به منظور برآورد ترسیب کربن خاک، در سه نوع کاربری شامل باغ مرکبات، شالیزار و جنگل، در شهرستان رامسر انجام گردید. پس از تعیین نقاط مطالعاتی بر روی نقشه، نمونه برداری خاک از عمق 0-100 سانتیمتری صورت گرفت. مهم ترین خصوصیات خاک؛ بافت، pH، کربن آلی، نیتروژن کل، وزن مخصوص ظاهری در آزمایشگاه اندازه گیری شد. در پایان میزان معنی داری کربن ترسیب شده در خاک، با استفاده از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها به روش دانکن در نرم افزار SPSSتعیین شد. نتایج نشان دادکه در بین کاربری های مختلف از نظر مقدار ترسیب کربن خاک تفاوت معنی داری وجود ندارد. مقدار کل ترسیب کربن خاک در واحد سطح جنگل (35/4532تن در هکتار) بیشتر از باغ مرکبات (66/2997تن در هکتار) و شالیزار (55/2682تن در هکتار) می باشد و بیشترین مقدارنیتروژن،کربن آلی و کربن ترسیب شده در لایه سطحی خاک، عمق 10-0 سانتی متری به میزان (968/866 تن در هکتار) مربوط به جنگل و کمترین به میزان (4/393 تن در هکتار) در کاربری شالیزار می باشد. نقشه ترسیب کربن در منطقه مورد مطالعه با روش GIS ترسیم گردیده است. به طور کلی، کشاورزی و عملیات زراعی سبب پراکنده شدن خاکدانه ها،کاهش ماده آلی و ترسیب کربن نسبت به خاک های دست نخورده (جنگل) می شود.