کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بخش های داخلی- جراحی مرکز انکولوژی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

در دهه های اخیر کیفیت زندگی به عنوان یک رویکرد همه جانبه نگر، جهت اطلاع از وضعیت بیماران مبتلا به سرطان، مورد توجه پرستاران قرار گرفته است. با این وجود تحقیقاتی که در آن وضعیت کیفیت زندگی خود پرستاران شاغل در مراکز انکولوژی خصوصا در ایران مورد بررسی قرار گرفته باشد، بسیار محدود است.
این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی پرستاران انکولوژی در یک مرکز منتخب در اصفهان انجام گردید.
این مطالعه بخشی از یک مطالعه ی بزرگتر است که در سال 1392 انجام گردید. در این مطالعه پرسشنامه ی سنجش کیفیت زندگی فرم خلاصه ی سازمان بهداشت جهانی مشتمل بر 26 سوال، مورد استفاده قرار گرفت. تمامی سوالات این پرسشنامه بر مبنای لیکرت 5 گزینه ای تنظیم شده است. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعات قبلی در داخل و خارج از ایران مورد تایید قرار گرفته است. این پرسشنامه توسط 50 نفر از پرستاران یک مرکز منتخب مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان، در شهر اصفهان تکمیل گردید. این پرستاران حدود 70 درصد از کل پرستاران واجد معیارهای ورود را شامل می شدند که به صورت سرشماری انتخاب شدند. میانگین نمره ی کیفیت زندگی پرستاران در چهار بعد جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی (بر مبنای نمره ی 20) و هم چنین توزیع فراوانی پاسخ به دو سوال« وضعیت کلی کیفیت زندگی» و « وضعیت عمومی سلامت» پرسشنامه تعیین گردید. اطلاعات دموگرافیک و بالینی پرستاران نیز توسط یک فرم جمع آوری گردید.
میانگین نمره ی کیفیت زندگی پرستاران در حیطه ی جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی به ترتیب 47/13، 63/12، 05/13، 70/11 بود. بیشتر پرستاران( 6/ 42 درصد)در پاسخ به سوال «چقدر از سلامت خود راضی هستید؟» گزینه ی « نه راضی، نه ناراضی» و اکثریت آن ها (9/48 درصد) در پاسخ به سوال «کیفیت زندگی خود را چگونه ارزیابی می کنید؟»، گزینه «نه خوب نه بد» را انتخاب کردند.
نتایج فوق نشان می دهد که کیفیت زندگی پرستاران انکولوژی در ابعاد مختلف در حد متوسط قرار دارد. کم توجهی به کیفیت زندگی پرستاران و برطرف نکردن دغدغه های منطقی آن ها، ممکن است کیفیت مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان و در نهایت کیفیت زندگی آنان را به شکل قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.