تطابق زمین دماسنجی بر اساس شیمی کانی و درجه حرارت دگرشکلی توده گرانیت میلونیتی پل نوغان (پهنه سنندج-سیرجان)

توده گرانیتی نوغان در شمال غربی شهرستان بویین- میان دشت و در پهنه سنندج - سیرجان قرار دارد. شکل توده، یک بیضوی کشیده با راستای شمال غرب - جنوب شرق است. این توده، دگرشکلی شکل پذیر شدیدی را تحمل کرده است و ساختارهای میلونیتی، مانند برگوارگی و خطوارگی در آن گسترش یافته اند. علاوه بر بافت اصلی آن که میلونیتی است، بافت هایی، مانند گرانولار سری ایت تا لپیدوگرانوبلاستیک نیز در آن مشاهده می شود. کانی های اصلی سنگ، کوارتز، فلدسپار پتاسیم، پلاژیوکلاز، بیوتیت و مسکوویت است و از میان کانی های ثانوی می توان به کلریت اشاره کرد. بیوتیت در این سنگ ها از نوع ماگمایی است و دوباره تبلور یافته است. کلریت های این سنگ ها محصول دگرسانی بیوتیت ها هستند. زمین دماسنجی بیوتیت ها و کلریت های بررسی شده به ترتیب، حرارت بین 398 تا 549 درجه سانتیگراد و 231 تا 252 درجه سانتیگراد را نشان می دهد که با ریزساختارهای موجود در سنگ تطابق خوبی دارد. ریزساختارهای پوششی از دانه های ریز شده دوباره متبلور شده در حاشیه های پورفیروکلاست ها که ناشی از مهاجرت مرز دانه است (GBM)، خاموشی موجی صفحه شطرنجی با گسترش ریز دانه های بلوکی در دانه های کوارتز و حاشیه دانه های آمیبی شکل کوارتز در حرارت حدود 500 درجه سانتیگراد تشکیل می شوند. در حالی که ریز ساختارهایی مثل خاموشی موجی، انحلال فشاری در کوارتزها و بالشتک دومینویی، شکستگی های کششی در فلدسپارها، شکستگی ها و جابه جایی قطعات، چین خوردگی در بیوتیت در حرارت کم تر از 300 درجه سانتیگراد ایجاد می شوند.