شرایط فشار، دما و فوگاسیته اکسیژن توده های دیوریتی-کوارتزدیوریتی قلعه گنج در غرب مکران و مفهوم تکتونوماگمایی آن

توده های دیوریتی - کوارتز دیوریتی با سن پالئوسن- ائوسن بخشی از نفوذی های مجموعه گنج از مجموعه های کمربند افیولیتی جازموریان یا مکران داخلی هستند که در غرب منشور افزایشی مکران و گودال جازموریان و شرق گسل جیرفت قرار دارند. این توده های نفوذی با بافت میکروگرانولار تا گرانولار از کانی های اولی پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، آمفیبول، بیوتیت، کوارتز، پتاسیم فلدسپار ، اسفن، آپاتیت و کانی کدر همراه با کانی های ثانوی کلریت، کلسیت، کانی های رسی، سریسیت و اکسیدهای آهن تشکیل شده اند. بر اساس بررسی های شیمی کانی، پلاژیوکلازها از لحاظ ترکیبی در محدوده الیگوکلاز تا لابرادوریت هستند و بیش ترین تمرکز را در محدوده آندزین دارند. با توجه به مقدار آهن کل موجود در پلاژیوکلازها به نظر می رسد آنها باید در شرایط فوگاسیته بالای اکسیژن تشکیل شده باشند. وجود بافت های غیرتعادلی در پلاژیوکلازها نشانه تغییرات فشار بخار آب و کاهش فشار همراه با از دست دادن جزیی حرارت در هنگام صعود ماگما است. کلینوپیروکسن ها با ترکیب اوژیت به سری ماگمایی تولییتیک تعلق دارند که در دمای 1382- 1133 درجه سانتی گراد و فشار کم تر از 10 کیلوبار در شرایط فوگاسیته بالای اکسیژن تشکیل شده اند. آمفیبول ها ترکیب مگنزیوهورنبلند دارند و تخمین زده می شود که در دمای 700- 650 درجه سانتی گراد، فشار کم تر از 1 کیلوبار و شرایط فوگاسیته اکسیژن بالا در یک محیط تکتونوماگمایی سوپراسابداکشن به وجود آمده باشند.