تاثیر خاک ورزی حفاظتی و متداول با مدیریت بقایا بر ویژگی های فیزیولوژیکی گندم (Triticum aestivum L.)

به منظور بررسی تاثیر خاک ورزی حفاظتی و متداول با مدیریت بقایا بر ویژگی های فیزیولوژیکی گندم، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل: الف) شیوه های خاک ورزی در سه سطح (خاک ورزی متداول، کمترین شخم، بدون شخم) و ب) مدیریت بقایا در سه سطح (0، 30 و60درصد بقایا) بودند. نتایج نشان داد که محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایه انداز با محیط، محتوای سبزینه (کلروفیل) برگ (خواندن SPAD)، سطح برگ پرچم، پتانسیل آب برگ، تشعشع جذب شده در بین روش های مختلف خاک ورزی اختلاف معنی داری داشتند و بیشترین مقادیر صفات یادشده در تیمار بدون شخم به دست آمد که به ترتیب معادل 83 درصد، co 36/7-، 35/47، cm23/26، bar 19/11- و 22/90 درصد بود. در میزان مختلف کاربرد بقایا، محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایه انداز با محیط و تشعشع جذب شده اختلاف معنی داری داشتند اما در خواندن SPAD، سطح برگ پرچم و پتانسیل آب برگ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بالاترین عملکرد دانه در تیمار بدون شخم (2/6912 کیلوگرم در هکتار) و در بقایای 60 درصد (8/6980 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. آزمایش نشان داد خاک ورزی حفاظتی همراه بقایای بیشتر روی سطح خاک می تواند باعث بهبود برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی شامل محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایه انداز با محیط، خواندن SPAD، سطح برگ پرچم، پتانسیل آب برگ، تشعشع جذب شده و عملکرد گندم شود.