ارزیابی نظام های خاک ورزی بر جنبه های زراعی کشت مخلوط چای ترش (Hibiscus subdariffa) و ماش (Vigna radiate) در سری جایگزینی

به منظور بررسی کشت مخلوط چای ترش و ماش آزمایشی در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 92-1391، به صورت آزمایش کرت های خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل خاک ورزی در سه سطح شامل (بدون شخم، شخم کاهش یافته، شخم مرسوم گاوآهن و دیسک) و عامل فرعی نسبت های کشت مخلوط در پنج سطح شامل (خالص چای ترش، خالص ماش، 50 درصد چای ترش+ 50 درصد ماش، 75 درصد چای ترش+ 25 درصد ماش، 25 درصد چای ترش+ 75 درصد ماش) در نظر گرفته شد. از لحاظ آماری تاثیر نظام های خاک ورزی و نسبت های مختلف کاشت بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، شمار شاخه جانبی، شمار میوه، عملکرد کاسبرگ، ارتفاع بوته، شمار نیام در بوته، شمار دانه در نیام و عملکرد اقتصادی در ماش معنی دار بود. نظام های خاک ورزی تاثیر معنی داری بر نسبت برابری زمین نداشت، اما مقایسه میانگین نشان داد بیشترین کارایی استفاده از زمین مربوط به خاک ورزی مرسوم (31/1) بود. بیشترین نسبت برابری زمین از کشت مخلوط 75 درصد ماش + 25 درصد چای ترش (36/1) به دست آمد. درمجموع نتایج این تحقیق سودمندی بیشتر کشت مخلوط نسبت به کشت خالص چای ترش و ماش را تائید کرد.