بررسی فعالیت بعضی از آنزیم های پاداکسندگی و پراکسیداسیون چربی های غشا در ژنوتیپ های لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) در شرایط عادی و تنش خشکی

شناخت فرآیندهای فیزیولوژیکی مرتبط با تنش خشکی منجر به شناسایی راه کارهای اساسی در مقاومت، حفظ ظرفیت عملکرد و رقم های متحمل به تنش خشکی خواهد شد. با این هدف تاثیر تنش خشکی بر ژنوتیپ های لوبیا چشم بلبلی در سال 1393 در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران ارزیابی شد. پنج ژنوتیپ با قابلیت و پتانسیل عملکرد متفاوت در یک آزمایش کرت های خردشده (اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار تحت سه سطح تنش خشکی (35، 65 و 100 درصد ظرفیت زراعی) قرار گرفتند. خشکی سبب کاهش RWC و افزایش فعالیت آنزیم های پاداکسندگی (آنتی اکسیدانی) و محتوای مالون دی آلدهید شد. تنش خشکی سبب کاهش RWC و افزایش MDA و فعالیت آنزیم های پاداکسندگی شد که با افزایش سطوح تنش بر مقادیر آن ها افزوده شد اما برای آنزیم کاتالاز بیشترین میزان آنزیم در سطح تنش 65 درصد بود و با افزایش شدت تنش در سطح تنش 35 درصد ظرفیت زراعی میزان آن کاهش نشان داد. به صورتی که در سطح تنش 35 درصد ظرفیت زراعی بیشترین و کمترین میزان محتوای آب نسبی به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های 210 و 313 بود، میزان MDA در این دو ژنوتیپ در این سطح تنش کمترین میزان را داشت برای آنزیم های CAT، GPX و APXژنوتیپ های 210 و 291 بالاترین میزان را داشتند. بالا بودن فعالیت آنزیم های پاداکسندگی در ژنوتیپ های 210 و 291 همراه با پایین بودن میزان محتوای مالون دی آلدهید در این ژنوتیپ ها، به احتمال زیاد نشان دهنده ظرفیت بالای این ژنوتیپ ها برای حذف گونه های فعال اکسیژن تولیدی و ثبات عملکرد و اجزای عملکرد در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها است.