پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی های سطحی واقع بر خاک های دانه ای با استفاده از مدل درختی

پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی های سطحی یکی از مسائل اساسی در مهندسی ژئوتکنیک است و تاکنون روش های متفاوتی برای پیش بینی دقیق آن ارائه شده است. در سال های اخیر، روش های محاسبات نرم مانند شبکه های عصبی مصنوعی (ANN) و ماشین های بردار پشتیبان (SVM) برای پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی های سطحی مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، در این روش ها فرآیند مدل سازی پیچیده است و استفاده از آنها مانند روش های تجربی آسان نیست. در این تحقیق، از مدل درختی M5P به عنوان یک روش محاسبات نرم جدید، برای پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی های سطحی استفاده شده است. مزیت اصلی مدل های درختی نسبت به شبکه های عصبی مصنوعی و ماشین های بردار پشتیبان، سادگی کاربرد و مهم تر از آن، قوانین ریاضی قابل درک است. به منظور توسعه و ارزیابی مدل از نتایج آزمون های تجربی آزمایشگاهی پی های سطحی روی خاک های دانه ای با متغیرهای زاویه اصطکاک داخلی، وزن مخصوص خاک و هندسه پی شامل عمق، عرض و طول پی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از مدل پیشنهادی با نتایج حاصل از فرمول های محاسباتی Meryehof، Hansen و Vesic مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که مدل درختی M5P نسبت به روش های نظری مذکور عملکرد بهتری دارد.