تاثیر قارچ مایکوریزا بر برخی از صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد مرزه در شرایط تنش شوری

همزیستی قارچ مایکوریزا با ریشه گیاهان از طریق بهبود جذب آب و عناصر غذایی می تواند در کاهش اثرات منفی تنش شوری موثر باشد. به منظور بررسی تاثیر قارچ مایکوریزا بر برخی از صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد گیاه مرزه آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور آذربایجان غربی- شهرستان نقده در سال 1392 اجرا شد. عامل اول شامل سه سطح شوری صفر (شاهد)، 75 و 150 میلی مولار کلرید سدیم و عامل دوم گونه قارچ مایکوریزا در هفت سطح شامل گونهGlmus versiforme ،G. mosseae، intraradices G.، caledonium G.،clarum G. ، Acaulospora langula و شاهد (بدون قارچ) بود. با افزایش سطوح شوری غلظت کلروفیل a، طول و قطر ساقه به طور معنی داری کاهش یافتند. بیشترین غلظت کلروفیلa ، طول و قطر ساقه مربوط به کاربرد مایکوریزا گونه G. versiforme بود که تفاوت معنی داری با گیاهان همزیست با سایر گونه ها نشان نداد. اثر متقابل مایکوریزا و سطح شوری روی تعداد برگ، وزن خشک کل، کلرفیل b، کلروفیل کل، پرولین و محتوای نسبی آب برگ RWC)) معنی دار بود. بیشترین وزن خشک گیاه مربوط به کاربرد گونه مایکوریزاG. intraradices در غلظت صفر میلی مولار شوری بود. بیشترین میزان کلروفیل b و کلروفیل کل مربوط به تلقیح با گونه G. intradices در غلظت 75 میلی مولار بر متر شوری به دست آمد. بیشترین محتوای نسبی آب برگ (6/87 درصد) مربوط به گیاهان تلقیح شده با گونهG. caledonium در غلظت 75 میلی مولار شوری، و بیشترین میزان پرولین (61/4 میلی گرم بر گرم) از گونه G. mosseae در غلظت 75 میلی مولار شوری به دست آمدند. نتایج به طور کلی نمایانگر بهبود شرایط مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد گیاه مرزه تحت شرایط شوری در اثر همزیستی با قارچ مایکوریزا می باشد.