بررسی تطبیقی مبانی الاهیاتی هرمنوتیک روشی و اصول فقه

در هرمنوتیک دو رویکرد روشی و فلسفی شایع است که اصلی ترین تفاوت آنها در پیش فرض اساسی معناداری متن فی حد ذاته و صرف نظر از خواننده است. در بین این دو رویکرد آنکه با دانش اصول فقه قرابت داشته، در این پیش‏فرض بنیادین مشترک است، هرمنوتیک روشی است. به طورطبیعی بررسی تطبیقی این دو دانش ثمرات معرفتی درخوری برای هر دو خواهد داشت؛ اما پیش زمینه اصلی این بررسی و مقدم بر آن، بررسی تطبیقی دستگاه های فکری آنهاست که تشکیل‏دهنده اصلی هویت آنها می‏باشد؛ زیرا تنها در این صورت است که معنای قواعد و روش‏هایی که در این دو دیسیپلین به کار رفته، معین خواهد شد. از این جهت لازم است در ابتدا بررسی تطبیقی ای بین مبانی الاهیاتی هرمنوتیک روشی و دانش اصول فقه صورت گیرد؛ چراکه خاستگاه اولین و اصلی شکل‏گیری هرمنوتیک روشی، تفسیر کتاب مقدس در بین یهودیان و مسیحیان بود و به همین دلیل آموزه های الاهیاتی نقش بسیار مهمی در شکل‏دهی به آن داشت. مقاله حاضر می‏کوشد این بررسی تطبیقی را بین اصلی‏ترین آموزه های الاهیاتی که بیشترین تاثیر را در ساماندهی به روش‏های تفسیری در هرمنوتیک و اصول فقه دارند، انجام دهد.