حرفه ای، بومی و برآمده از عشق/ بررسی ساختار آثار کودکانه منوچهر احترامی

ساختار داستان کودکانه از لحاظ عناصر داستانی (طرح، موضوع، عمل یاحادثه، شخصیت، رفتار و گفتار) تفاوت چندانی با ساختار داستان های غیرکودک ندارد. تنها، مخاطب این دو نوع داستان است که بین آن ها تفاوت ایجاد می کند. منوچهر احترامی یکی از موفق ترین نویسندگان حوزه ادبیات کودک است که آثار کودکانه او نظیر « حسنی نگو یه دست هگل »، کودکان سه دهه معاصر را به خود جذب کرده و با موضوع جذاب و شخصیت های دوست داشتنی، زبان روان و بیان کودکانه و موزون خود آنها را تحت تاثیر قرار داده است. این پژوهش می کوشد ساختار داستان های کودکانه منوچهر احترامی را که در قالب اشعار کودکانه بیان شده اند، ازنظر پرداخت و محتوا بررسی کند و به این نتیجه برسد که علت جاودانه شدن آثار کودکانه او در دوره معاصر، در میان تعداد زیادی نویسندگان کودک و نوجوان چه بوده است؟ تا شاید راهگشای نویسندگان کودک در حال و آینده باشد و دوباره پهنه ادب داستانی کودک فارسی شاهد خلق چنین داستان هایی باشد که برای مدت مدیدی در حافظه والدین و کودکانشان نقش ببندد.