بررسی اثر حاصلخیزکننده های مختلف فسفر بر خصوصیات فیزیولوژیکی رنگدانه های فتوسنتزی و قندهای محلول در گلرنگ تحت شرایط کمبود آب

به منظور بررسی اثر کاربرد حاصلخیزکننده های مختلف آلی و شیمیایی فسفر بر میزان رنگدانه های فتوسنتزی رقم گلرنگ بهاره (IL111) در تنش خشکی آزمایشی به صورت اسپلیت- فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد، در سال زراعی 91-1390 اجرا گردید. عامل اصلی شامل تنش خشکی در سه سطح: آبیاری کامل یا بدون تنش (آبیاری بر اساس تخلیه 50 درصد رطوبت ظرفیت زراعی)، تنش خشکی در مرحله رشد رویشی (آبیاری بر اساس تخلیه 75 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) و تنش در مرحله زایشی (آبیاری بر اساس تخلیه 75 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) و عامل فرعی به صورت فاکتوریل شامل شش تیمار که سه سطح آن کود شیمیایی فسفر با مقادیر (صفر، 50 و 100 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل در هکتار) و کود زیستی فسفر بارور-2، در 2 سطح (تلقیح و بدون تلقیح با بارور2) بود. بررسی صفات مورد مطالعه نشان داد که با اعمال تنش در مرحله رشد رویشی و زایشی، بیش ترین مقدار کلروفیل a، b و کلروفیل کل در تیمار به کارگیری کود زیستی فسفر بارور 2 با مصرف 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر بود. در سطح تنش زایشی، مصرف بالای کود فسفر در تیمار عدم به کارگیری کود زیستی فسفر بارور 2، بیش ترین تاثیر را در افزایش نسبت کلروفیل a به b داشت. اما در تیمار تلقیح کود زیستی، بیش ترین میزان نسبت کلروفیل a به b از کم ترین سطح کودی فسفر به میزان 50کیلوگرم در هکتار فسفر حاصل شد. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیش ترین مقدار کاروتنوئیدها، fv/fm، آنتوسیانین، فلاونوئیدها و قندهای محلول در تیمار بدون کود زیستی فسفر بارور 2 از مصرف 50کیلوگرم فسفر در هکتار در شرایط تنش رویشی و زایشی به دست آمد. در سطح تنش در مرحله زایشی، تلقیح کود زیستی همراه با مصرف 50کیلوگرم در هکتار کود فسفر، میزان آنتوسیانین و قندهای محلول برگ را به طور معنی داری افزایش داد. در حالی که مقدار کاروتنوئید و فلاونوئیدها در تیمار به کارگیری کود زیستی بدون استفاده از کود فسفر افزایش داشت. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد کود زیستی به همراه کود فسفر، نقش موثری در افزایش صفات مورد مطالعه گلرنگ در شرایط تنش خشکی داشته است.