تغییرات زیستی ناشی از ناهماهنگی شناختی بر اساس شخصیت و سبک های تصمیم گیری

یکی از مفاهیم مهم روانشناسی اجتماعی، ناهماهنگی شناختی است. زمانی که عمل ما در تعارض با نگرش های پیشین ما قرار دارد، اغلب نگرش خود را به نحوی تغییر می دهیم که هماهنگ با عملمان شود، این پدیده «ناهماهنگی شناختی» نامیده می شود. هدف از این مطالعه تعیین و ارائه مدلی از رابطه سبک های تصمیم گیری و ویژگی های شخصیتی با تغییرات زیستی ناشی از ناهماهنگی شناختی بود.
روش و این مطالعه به روش همبستگی انجام شد. در این مطالعه از 130 دانشجوی دانشگاه علمی کاربردی صفادشت که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، خواسته شد پرسشنامه های سبک های تصمیم گیری Scott & Bruce و شخصیت Gray-Wilson را تکمیل کنند. قبل و بعد از پر کردن پرسشنامه ها شاخص های زیستی آن ها ارزیابی شد. برای ایجاد ناهماهنگی شناختی از آن ها خواسته شد، ابتدا افت علاقه خود را نسبت به شخصیت محبوبی که با بی اعتنایی با یک کودک برخورد می کرد، مشخص کنند و سپس در مورد لزوم کاستن از مقرری سازمان بهزیستی برای کودکان بی سرپرست انشا بنویسند. برای تحلیل داده ها از رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد.
متغیرهای شناختی (سبک های تصمیم گیری اجتنابی، وابسته، منطقی و شهودی) و شخصیتی (گریز، روی آوری، اجتناب فعال،جنگ و خاموشی) با ناهماهنگی شناختی ارتباط داشتند و اثر این متغیرهای شخصیتی و شناختی بر شاخص های زیستی نیز به طور غیرمستقیم و از طریق ناهماهنگی شناختی در سطح 01/0= P و 05/0= P معنادار شد.
مطالعه نشان داد که سبک های تصمیم گیری و ویژگی های شخصیتی، تغییرات زیستی ناشی از ناهماهنگی شناختی را پیش بینی می کنند.