بررسی آزمایشگاهی اثر هندسه جت های روزنه ای مستغرق بر الگوی آبشستگی پایین دست

در این مقاله تغییرات الگوی آبشستگی پایین دست جت های مستغرق با قطرهای متفاوت و شکل های مختلف (دایره ای، مستطیلی، لوزی و مربعی) در جت های منفرد و اثر تغییر زاویه افقی میانی در جت های مرکب مایل بررسی شده است. در این راستا، پارامترهای موثر بر رفتار جت های مستغرق، بررسی و با استفاده از تحلیل ابعادی روابط بدون بعد موثر استخراج شد. به منظور بررسی ارتباط بین این پارامترها یک مدل فیزیکی در آزمایشگاه رسوب سازمان آب و برق استان خوزستان ساخته و آزمایش ها در دبی های متفاوت انجام گردید. سپس ابعاد آبشستگی پایین دست جت، اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بهترین عملکرد از نظر افزایش الگوی آبشستگی مربوط به جت لوزی با متوسط 22 درصد افزایش پارامترهای آبشستگی نسبت به جت مستطیلی، کمترین قطر بیرونی با 183 درصد افزایش پارامترهای مذکور نسبت به بیشترین قطر بوده. همچنین افزایش سه برابری در زاویه میانی جت های مرکب مایل موجب افزایش 58 درصد در پارامترهای آبشستگی می گردد.