کاهش هزینه های سالیانه سیستم توزیع به کمک واحدهای تولید پراکنده پاک

یکی از مهم ترین موانع در توسعه تکنولوژی های پاکی مثل توربین های بادی و واحدهای خورشیدی طبیعت تصادفی آن ها به علت وابستگی به سرعت باد و تابش خورشید می باشد. نویسندگان در این مقاله قصد دارند تا تاثیر تکنولوژی های پاکی مثل واحدهای بادی و خورشیدی را در هر یک از هزینه ها و نیز کل هزینه سیستم توزیع بررسی نمایند. به منظور مدلسازی طبیعت تصادفی تکنولوژی های پاک، یک روش احتمالاتی در این مطالعه پیشنهاد شده است. بنابراین مساله برنامه ریزی واحدهای تولید پراکنده بر اساس تغییرات ساعتی سرعت باد و تابش خورشید به منظور کاهش هزینه های کل سیستم توزیع پیشنهاد شده است. تغییرات ساعتی بار مطابق با تغییرات ساعتی سرعت باد و تابش خورشید در این مقاله در نظر گرفته شده است. تمامی پارامترهای فنی، اقتصادی و زیست محیطی تعریف شده به توابع هزینه تبدیل شده اند. یک مکانیزم تشویق و تنبیه نیز در کنار سایر توابع هزینه تعریف شده اند. مساله برنامه ریزی به صورت یک مساله برنامه ریزی غیرخطی آمیخته با اعداد صحیح (MINLP) فرمول بندی شده است. مدل پیشنهادی بر روی سیستم تست توزیع 9 شین پیاده سازی شده و نتایج کاهش زیادی را هزینه های سالیانه سیستم توزیع در حضور واحدهای تولید پراکنده نشان می دهد.