رابطه دینداری و امید به آینده در بین دانشجویان دانشگاه یزد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه دینداری و امید به آینده در بین دانشجویان دانشگاه یزد انجام شده است.
روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه، دانشجویان دانشگاه یزددر سال تحصیلی 94-93 بودند که 374 نفر از آنها با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون امید به آیندهاسنایدر و همکاران(1991) و آزمون محقق ساخته دینداری بر اساس الگویگلاک و استارک(1968)به عنوان ابزار تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند.
نتایج نشان داد بین دینداری دانشجویان و امید به آینده در آنها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین ابعاد اعتقادی، عاطفی، پیامدی و دانشی، با امید به آینده، رابطه مثبت و معناداری داشتند؛ ولی بعد مناسکی با امید به آینده رابطه معناداری نداشت.
افزایش سطح دینداری دانشجویان به تقویت امید به آینده در بین آنها منجر می شود و لازم است از این پتانسیل برای افزایش امید به آینده دانشجویان استفاده شود