معرفت شناسی بنیان های برزیستن در اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)

انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره)، نخستین انقلاب پسامدرن جهان محسوب می شود که سبک زندگی مومنانه را به عنوان شیوه ای جدید از زیست در جهان معاصر معرفی کرد. از این منظر تاثیر حرکت انقلابی امام خمینی(ره) را در ایران می توان به مثابه انقلاب فرانسه در جهان اسلام ارزیابی کرد. امام خمینی همچنین با خلق گفتمان برزیستن ایمانی در قالب بیداری اسلامی کوشید تا با ترویج اندیشه های ماورایی، طیف وسیعی از شیعیان، مسلمانان و مستضعفان جهان را از تمدن مادی معاصر که انسان ها را ماشین و زندگی را حرکتی مکانیکی و بدون هدف می کند، آگاه سازد. این مقاله با استفاده از برخی آموزه های موجود در چارچوب نظریات جامعه شناسی معرفت، می کوشد تا مبانی و مبادی نظری و ریشه های معرفتی و شناخت شناسانه منظومه گفتمانی امام خمینی(ره) را در نحوه بر زیستن مومنانه شناسایی کند. مقاله با مفروض گرفتن این نکته که گفتمان امام خمینی(ره)، در موارد متعددی در مواجهه با نظم موجود جهان قرار دارد، این فرضیه را مورد آزمون قرار خواهد داد که «به نظر می رسد آرمان خواهی اسلامی، اعتقاد به نوزایی اسلامی و غرب ستیزی به همراه نمادسازی اصلی ترین مولفه های برزیستن و در نتیجه امکان بخشی به تحقق فرایند تمدن سازی در منظومه گفتمانی و اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) است» مقاله برای آزمون فرضیه خود ضمن اشاره به گزاره ها و مولفه های اساسی در نظریه سازه انگاری به عنوان چارچوب نظری مقاله، نخست به تبیین مفهوم گفتمان، خواهد پرداخت و سپس ابعاد معرفت شناسانه ی برزیستن را در فلسفه سیاسی امام خمینی، مورد بررسی قرار خواهد داد.