بررسی و بهینه سازی فاکتور آسیب در سوراخکاری کامپوزیت های سه بعدی پارابیم

کامپوزیت ها بدلیل نسبت استحکام به وزن و سفتی بالا، مقاومت بالا در مقابل کمانش و خستگی و بسیاری خواص مطلوب دیگر کاربرد زیادی در صنایع مختلف پیدا کرده اند. کامپوزیت سه بعدی پارابیم، به دلیل استحکام بالای خمشی و سبکی فوق العاده در مقایسه با دیگر کامپوزیت های ساندویجی امروزه جایگاه قابل توجهی را پیدا کرده است. برای اتصال کامپوزیت ها به سازه های دیگر نیاز به سوراخ کاری است. در این پژوهش، به بررسی اثر سرعت دورانی، پیشروی و قطر مته بر میزان آسیب وارد شده به کامپوزیت-های سه بعدی پارابیم در حین عملیات سوراخ کاری پرداخته شده است. برای ارزیابی تاثیر پارامترهای سوراخ کاری بر روی این کامپوزیت ها از طراحی آزمایش به روش عاملی کامل استفاده و به منظور بررسی عیوب موجود در نمونه های سوراخکاری از تکنیک عکاسی دیجیتال بهره گرفته شده است. جهت سنجش میزان آسیب وارد شده به نمونه ها، از دو فاکتور تعریف شده استفاده شد: 1- فاکتور شکست ماتریس (MFF)، و 2- فاکتور الیاف برش نخورده (UCFF). تجزیه و تحلیل نتایج تجربی نشان داد که در بین عوامل اصلی، پیشروی و سرعت دورانی به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را بر رویMFF با 23.83 و 0.34 درصد دارند؛ اما نتایج تجربی برایUCFF، حاکی از آن بود که قطر ابزار با 17.17 درصد بیشترین اثر را دارد. همچنین مشخص شد، هر دو فاکتور رفتار مشابهی را در مقابل تغییرات سرعت دورانی داشته و این پارامتر بر خروجی کمترین تاثیر را دارد. سرعت دورانی 1750 دور بر دقیقه، پیشروی 0.1 میلی متر بر دور و قطر مته 10میلی متر به عنوان سطوح بهینه برای حداقل MFF وUCFF معرفی گردید.