تهیه نانو کامپوزیت های رسانای جدید از پلی آنیلین و سیلیکا در شرایط حالت جامد

در این پژوهش، کامپوزیت و نانو کامپوزیت رسانای جدید از پلی آنیلین به روش پلیمرشدن اکسایشی شیمیایی در جای آنیلین روی بستر سولفوریک اسید برپایه سیلیکا و نانوسیلیکا تهیه شد. در این فرایند آمونیوم پرسولفات به عنوان اکسنده عمل می کند و واکنش در شرایط حالت جامد (بدون حلال) درون هاون در دمای محیط انجام شد. ساختار، اندازه و شکل شناسی تمام نمونه ها با استفاده از روش های طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، طیف سنجی فرابنفش- مرئی (UV-Vis)، میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM)، میکروسکوپی الکترونی عبوری (TEM) و میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) معین شدند. رسانایی اندازه گیری شده کامپوزیت ها با رسانایی سنج کاونده چهارنقطه ای حدود 0.4S/cm بود که نه تنها آن ها را در گستره ترکیبات رسانا قرار می دهد، بلکه در مقایسه با سایر نمونه های مشابه در مراجع رسانایی نسبتا زیادی نیز دارند. طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و طیف سنجی فرابنفش-مرئی سنتز کامپوزیت ها و تشکیل پلارون ها را تایید می کند. تصاویر SEM نشان داد، ذرات سیلیکا به طور کامل با پلی آنیلین پوشش یافته و تمام نمونه ها نیز بی شکل هستند. همچنین، با توجه به تصاویر TEM و AFM، اندازه ذرات برای کامپوزیت و نانوکامپوزیت به ترتیب در محدوده 5-1 میکرومتر و 35-49 نانومتر به دست آمد. نتایج و مزایای برجسته این روش، تهیه کامپوزیت و نانوکامپوزیت های رسانای جدید با ساختار پلارون، در شرایط شیمی سبز و حالت جامد با استفاده از اسیدهای جامد (سولفوریک اسید بر پایه سیلیکا و نانوسیلیکا) در نقش عامل دوپه کننده هستند.