بررسی سازگاری، شکل شناسی، خواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری آمیخته های پلی(استیرن-اتیلن-پروپیلن-استیرن)- نشاسته گرمانرم اصلاح شده

در این مطالعه اثر وجود نشاسته اصلاح شده بر خواص کوپلیمر قطعه ای پلی استیرن اتیلن-پروپیلن-استیرن (SEPS) بررسی شد.عمل آوری شیمیایی نشاسته با مالئیک انیدرید در مخلوط کن داخلی در دمای 125 درجه سلسیوس در مجاورت گلیسیرین و حین ساخت نشاسته گرمانرم (TPS) انجام شد. انجام اصلاح شیمیایی با آزمون طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و تیترکردن تایید شد. آمیخته هایی از نشاسته گرمانرم اصلاح شده (10، 20، 30 و 50 درصد وزنی) و SEPS (SEPS/MTPS) به روش اختلاط مذاب تهیه شد و خواص مکانیکی، شکل شناسی و زیست تخریب پذیری این آمیخته ها بررسی شد. مشاهدات میکروسکوپی الکترونی نشان داد، شکل شناسی غالب پخش ذرات نشاسته اصلاح شده در ماتریس پلیمری است و با افزایش مقدار نشاسته اصلاح شده اندازه فاز پراکنده افزایش یافت، به نحوی که در مقدار50 درصد وزنی نشاسته شکل شناسی به هم پیوسته نیز مشاهده شد. آزمون دینامیکی-مکانیکی نشان داد، پیک های منحنی اتلاف به هم نزدیک شده اند و سازگاری نسبی از دو فاز به علت اصلاح نشاسته با مالئیک انیدرید حاصل شده است. با افزایش MTPS به SEPS در آمیخته ها، استحکام کششی و ازدیاد طول تا پارگی کاهش و مدول یانگ افزایش یافت. مقایسه خواص مکانیکی آمیخته های SEPS/MTPS با SEPS/TPS نشان داد، استحکام کششی، ازدیاد طول تا پارگی و مدول یانگ در آمیخته های SEPS/MTPS بیشتر از SEPS/TPS است. نتایج زیست تخریب پذیری نشان داد، در 45 روز اول سرعت تخریب بسیار زیاد است. در آمیخته حاوی 10 درصد وزنی از نشاسته اصلاح شده مقدار تخریب آمیخته بسیار اندک و با افزایش مقدار MTPS تخریب آمیخته ها به طور قابل توجهی افزایش یافت. به طوری که در آمیخته حاوی 50 درصد وزنی SEPS پس از گذشت 45 روز حدود %47 از نمونه تخریب شد.