بررسی مدل های غیر خطی سینتیک و ایزوترم جذب برای نیترات توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم

حذف نیترات از آب های آلوده یکی از مباحث مهم زیست محیطی است. در این تحقیق جذب نیترات توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار گرفت و برای تعیین عوامل موثر در جذب از سیستم ناپیوسته استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد بیشینه ظرفیت نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم برای جذب نیترات در pH برابر با 5، در زمان تماس 120 دقیقه می باشد. از مدل های تعادلی (لانگمویر و فروندلیچ) و غیر تعادلی (هو و همکاران و لاگرگرن) برای بررسی فرآیند جذب استفاده شد. ضرایب تبیین به دست آمده بین داده های اندازه گیری شده و مدل هو و همکاران (98/0=R2) و همچنین داده ها و مدل لاگرگرن (95/0=R2) نشان داد که مدل هو و همکاران داده های آزمایشگاهی را بهتر توصیف می کند. همچنین روابط مربوط به ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ برای جذب نیترات توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم نشان داد، ایزوترم فروندلیچ (99/0=R2) نسبت به لانگمویر (91/0=R2) برای توصیف فرایند جذب مناسب تر بوده و مطابقت بیشتری با داده های آزمایشگاهی دارد.